|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به زیبایی و عشق اشاره دارد. او می‌گوید دلش همانند آینه‌ای است که رنگ و بوی زیبایی از ترک و تاجیک دارد و این زیبایی در تاریکی زشت به نظر می‌رسد. همچنین تأکید می‌کند که در عشق، برای رسیدن به معشوق راه‌های بسیاری وجود دارد، اما هر راهی که مشکل و دشوار باشد، مانند صراط باریک است و به سادگی نمی‌توان از آن عبور کرد.
هوش مصنوعی: دل آدمی باید مانند یک آینه صاف و شفاف باشد که زیبایی‌ها را منعکس کند. اگر دل تاریک و آلوده باشد، زیبایی‌های اطراف را نمی‌تواند به درستی ببیند و درک کند.
هوش مصنوعی: در عشق به خاطر موهای تو راهی وجود دارد، اما هر مسیری که به سمت صراط مستقیم و باریک برود، به دشواری می‌انجامد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.