|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عواطف عمیق و دردناکی در عشق اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که هیچ کس جز معشوقش نمی‌تواند به او نزدیک شود و درمانی وجود ندارد برای دلی که دردش ناشناخته است. او خود را مانند مرده‌ای می‌داند که در پای محبوبش قرار دارد و می‌داند که حتی اگر بخواهد، نمی‌تواند به او برسد و زندگی را از او دریافت کند. این مضمون نشانگر شدت عشق و ناکامی در رسیدن به معشوق است.
هوش مصنوعی: در عشق تو هیچ کس نمی‌تواند جز چهره زردش کمکی کند، زیرا دلی که درد عشق را احساس نکند، درمانی برای آن ندارد.
هوش مصنوعی: من همچون مرده‌ای هستم که در پای تو خوابیده‌ام، زیرا آب حیات تو به قدری ارزشمند است که اگر هم جانم را فدای تو کنم، باز هم به دور تو نخواهم رسید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.