گنجور

 
اهلی شیرازی

خوشباش که بنده گر نکویانه نکوست

محروم نمیشود کس از رحمت دوست

گر خوانده شوی چاره همان بندگیست

ور رانده شوی کجا روی کان به ازوست

 
sunny dark_mode