|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به این نکته اشاره می‌کند که کسی که به دنیای مادی و مال و ثروت وابسته باشد، هرچند ممکن است دارای ثروت زیادی باشد، اما از لذت‌های واقعی زندگی محروم است. او لذت بخل و خودداری از بخشش را در وجود خود حس می‌کند، در حالی که انسان‌های بخشنده از لذت‌های بیشتری برخوردارند و این بیچاره به خاطر حرص و شکم‌پرستی از لذت‌های دیگر محروم است.
هوش مصنوعی: کسی که به دنیا پایبند است و به خواسته‌هایش در حد و اندازه‌های خاصی چنگ می‌زند، در واقع از نعمت‌های واقعی محروم است. حتی اگر دارای ثروت و زر و زیور باشد، از بهره‌مندی حقیقی از زندگی بی‌بهره است.
هوش مصنوعی: لذت بخل در عمق وجود او را خوشحال می‌کند، در حالی که او که فقیر است و به بخل گرایش دارد، از لذت بخشندگی و کرم دیگران محروم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.