گنجور

 
اهلی شیرازی

خودستایی عیب درویشان بود

لیک اگر پرسی ز فضل اندوزیم

سامری در پیش من گوساله ایست

کزید بیضاست سحر آموزیم

عیسی ام در نطق و از تجرید نیست

سوزنی تا چاک دامان دوزیم

با هنر حرمان عجب داغیست سخت

ای فلک تا کی بحرمان سوزیم

نیستم فیروزه ای چرخ فلک

کز پس مردن دهی فیروزیم

 
sunny dark_mode