گنجور

 
اهلی شیرازی

هر پسر را که بود آب رخ از دولت تیغ

پیش ارباب نظر چون زر و کش باشد

خوش بود گر پسران دست بدارند از ریش

تا سیه روی شود هر که در او غش باشد