گنجور

 
اهلی شیرازی

کسی که بود سحر با فرشته در محراب

شبش بمیکده دیدم سگش دهان لیسید

ببوی مستی عشق آنکه می خورد هیچ است

بیاد ماست که؟ مهتاب در جهان لیسید