بصبح وصل کشد این شب ستم خوشباش
رسد بخانه ما آفتاب هم خوشباش
غمی که میرسد از دوست عاشقانه بکش
کسی همیشه نماند اسیر غم خوشباش
تو مرغ زیرکی از خار و گل منال ایدل
چو خار و گل همه خواهد شدن عدم خوشباش
ز بهر جام جم و آب خضر غصه مخور
نه آب خضر بماند نه جام جم خوشباش
ز آفتاب به خیبت متاب رخ اهلی
که بر تو نیز فتد سایه کرم خوشباش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که به عشق، احساسات و رفتارهای انسانی پرداخته و به نوعی توصیه‌هایی را ارائه می‌دهد. شاعر به یار خود می‌گوید که از ناله و شکایت دوری کند و اگر همدل و همنفس است، باید به صورت صادق و واقعی در کنار هم باشند. او اشاره می‌کند که در عشق نباید به دنبال راحتی بود و باید از سختی‌ها و غم‌ها استقبال کرد. همچنین، از طرفی بر اهمیت عفو و بخشش تأکید می‌شود و این که باید عاشقان را درک کرد و از ظلم دست برداشت. شاعر در نهایت به این نتیجه میرسد که باید در دل صافی داشته باشیم و از کینه و کدورت دوری کنیم، تا به عشق و زیبایی حقیقی برسیم.
هوش مصنوعی: در صبح وصال، این شب پر زحمت به پایان میرسد و خوشبختانه آفتاب به خانه ما خواهد آمد.
هوش مصنوعی: هر غمی که به خاطر دوست به تو میرسد، با عشق و محبت تحمل کن، زیرا هیچ‌کس دائماً در قید و بند اندوه نخواهد ماند. پس خوشحال باش و از لحظاتت لذت ببر.
هوش مصنوعی: ای پرنده باهوش، از خا و گل غمگین نباش، زیرا مانند خار و گل همه چیز در نهایت به نیستی میرسد. شاد باش.
هوش مصنوعی: برای جستجوی جام جم و آب خضر نگران نباش. نه آب خضر باقی مانده و نه جام جم. خوش باش و زندگی را بگذران.
هوش مصنوعی: از تابش آفتاب به خاطر این که تو در سایه خوبی قرار بگیری، روی خود را از دیده‌ها پنهان نکن؛ زیرا سایه محبت نیز بر سر تو خواهد افتاد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.