ای همچو گل شکفته و از گل شکفته تر
تا کی نهفته باشی و از من نهفته تر
بیدارتر ز دولت حسن تو چشم من
وز بخت من دو نرگس مست تو خفته تر
چندانکه سعی بیش کنم هست پیش تو
ناگفته بر حدیث من و نا شقته تر
فریاد ازین ستم که ز غارتگر غمم
شد خانه رفته و دلم از خانه رفته تر
اهلی بگوش یار رسان این سخن که هست
از در سفته گوهر نظم تو سفته تر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی و گلی تشبیه می‌کند که نه تنها شکفته و زیباست، بلکه بیشتر از آن نیز درونش پنهان شده است. او می‌گوید که چشمانش از زیبایی محبوبش بیدارتر است، اما بختش همچنان خواب است. هر چقدر تلاش کند، نمی‌تواند راز دلش را به محبوبش بگوید و این موضوع دردناکی برای اوست. او از رنجی که بر او گذشته شکایت دارد و این احساس را به محبوبش می‌رساند، تا بداند که کلماتش در برابر زیبایی محبوبش ناچیز است.
هوش مصنوعی: ای مانند گل که شکفته‌ای و حتی از گل هم بیشتر شکفته شده‌ای، تا کی می‌خواهی پنهان بمانی و از من بیشتر در خفا بزی؟
هوش مصنوعی: چشم من به زیبایی‌های تو بیدارتر از خوشبختی‌ام است و بخت من مانند دو گل نرگس مست، خواب‌آلود و غافل است.
هوش مصنوعی: هرچه تلاش بیشتری کنم، صحبت‌هایم در مقابل تو ناگفته باقی می‌ماند و احساساتم نیز نادیده گرفته می‌شود.
هوش مصنوعی: از ظلمی که به من شده فریاد می‌زنم، زیرا درد و رنجی که به من وارد آمده، دلم را به شدت آزار می‌دهد و احساس می‌کنم که خانه‌ام به اندازه‌ی دل من نابود شده است.
هوش مصنوعی: به معشوق بگو که این کلام را بشنود: این نکته را بدان که ارزش آثار تو حتی بیشتر از خود جواهرات است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.