بچه مهر و چه وفا با تو نشینم دگر
تا به امروز چه دیدیم که بینیم دگر
تو جفا کار شدی ما ز وفا سیر شدیم
تو چنان گشتی و ما نیز چنینیم دگر
جای ما نیست بکوی تو گذشتیم از آن
گر بود خلد برین هم که براینیم دگر
دست کوتاهی از اینگونه که ما رندان راست
جز گل حسرت ازین باغ چه چینیم دگر
صید پابسته شدن تا کی و خواری تا چند؟
خیز اهلی که بیک جا ننشینیم دگر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات و تغییراتی در روابط بین افراد می‌پردازد. شاعری از دوری و جدایی صحبت می‌کند و به یادآوری وفا و محبت در گذشته می‌پردازد. او به این نتیجه می‌رسد که دیگر نمی‌توان به گذشته‌ها بازگشت و روابط به شدت تغییر کرده است. همچنین، شاعر به ناامیدی و حسرت اشاره می‌کند و از ناتوانی در تغییر وضعیت فعلی ابراز ناراحتی می‌کند. در نهایت، او از احساس خستگی و بی‌تفاوتی نسبت به اوضاع کنونی سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که دیگر تمایلی به ادامه این نوع روابط ندارد.
هوش مصنوعی: من با تو و از محبت و وفا همراهی می‌کنم، زیرا تا کنون تجربه‌های گوناگونی داشته‌ایم و نمی‌دانیم آینده چه چیزهایی را به همراه خواهد داشت.
هوش مصنوعی: تو بی‌وفا و بی‌رحم شده‌ای و ما از وفاداری خسته و دلزده‌ایم. تو به گونه‌ای تغییر کرده‌ای و ما هم همین‌طور تغییر کرده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما دیگر در کوی تو جا نداریم و از آنجا گذر کرده‌ایم، حتی اگر بهشت هم در اینجا باشد، ما دیگر به آن تعلق نداریم.
هوش مصنوعی: ما که از خوشی‌ها و نعمت‌های زندگی محرومیم، جز حسرت و افسوس بر دل نمی‌زنیم و در این باغ زندگی، چیزی برای برداشت نداریم.
هوش مصنوعی: چقدر باید در قید و بند دیگران باشیم و تا کی این وضعیت حقارت را تحمل کنیم؟ برخیز، ای آزاد، چون دیگر نمی‌خواهیم در یکجا بمانیم و بی‌تحرک باشیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.