مپرس یوسف من کز تو گلرخان چونند
چو گل بریده کف از رشک و غرقه در خونند
فتاده سلسله مو بپای مهرویان
کنایتی است که بهر تو جمله مجنونند
از آن حساب نپرسند از شهیدانت
که گر حساب کنند از حساب بیرونند
بهانه جام شراب است ورنه سرمستان
خراب نرگس ساقی و لعل میگونند
غمین مبین دل ناشاد عاشقان اهلی
که محض دل خوشی اند آنزمان که محزونند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دل‌باختگی پرداخته و به یوسف (نماد زیبایی) اشاره کرده است. او می‌گوید که زیبایی محبوبان باعث حسادت و غصه دیگران می‌شود. همچنین اشاره می‌کند که عاشقان به دلیل عشقشان و احساساتشان در عذابند، اما این عذاب برای خوشحالی دلشان است. به طور کلی، شعر به تنش میان زیبایی و غم عاشقانه پرداخته و نشان می‌دهد که در عمق این محنت‌ها، خوشحالی و عشق نهفته است.
هوش مصنوعی: از من نپرس یوسف چه ویژگی‌هایی دارد، زیرا رخسارانی که همچون او هستند، مانند گل‌هایی بریده از باغ‌اند، که از حسادت به او به شدت غرق در درد و اندوه هستند.
هوش مصنوعی: موهای تاب‌دار و بلند او به شکل زنجیری به پای معشوق افتاده، نمادی است که نشان می‌دهد همه دیوانه‌وار برای تو عاشق و شیدا هستند.
هوش مصنوعی: از شهیدان نمی‌پرسند که چه حساب و کتابی دارند، زیرا اگر به حساب آنها رسیدگی شود، فراتر از حساب و کتاب معمولی خواهند بود.
هوش مصنوعی: آشفتگی و سرمستی من به خاطر بهانه‌ای به نام جام شراب است، در حالی که در حقیقت، زیبایی چشمان ساقی و رنگ لعل می، مرا مجذوب کرده و در حالتی رازآلود به سر می‌برم.
هوش مصنوعی: دل‌های غمگین عاشقان را ناراحت و غمگین مبین، زیرا آنها فقط برای شادی دل‌های دیگران در آن زمان که خودشان ناراحت هستند، تلاش می‌کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.