رشک رقیب تا کیم ای بیوفا کشد
خواهم اجل رقیب ترا یا مرا کشد
میرم ز درد اگر بتو گوید کسی سخن
غیرت بلاست وه که مرا این بلا کشد
پروانه یی که رشک ز بیگانه میبرد
دستش بغیر چون نرسد خویش را کشد
تا کی فلک به مهر جهانی بپرورد
وان ناخدای ترس به تیغ جف کشد
باری بپرس اهلی از آن بیوفا طبیب
کآخر چو خسته یی ننوازد چرا کشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره رقابت و حسادت است که شاعر به آن اشاره می‌کند. او از رقیب خود شکایت دارد که با بیوفایی‌اش باعث درد و رنج او می‌شود. شاعر از اینکه رقیب ممکن است جانش را بگیرد، نگران است و در عین حال به درد و رنجی که از این بی‌وفایی می‌کشد، اشاره می‌کند. او همچنین به تحلیل حالتی مشابه در طبیب بیوفا می‌پردازد که چرا در زمان نیاز به کمک، از او حمایت نمی‌کند. در نهایت، شعر نمایانگر احساس ناامیدی و رنج ناشی از عشق و رقابت است.
هوش مصنوعی: تا کی باید به حسادت رقیب بیوفا تحمل کنم؟ می‌خواهم سرانجام این معضل یا رقیب را از میان بردارم یا خودم را.
هوش مصنوعی: اگر کسی غیر از تو از من سخن بگوید، به خاطر درد و رنجی که دارم، دیگر نمی‌توانم تحمل کنم و می‌روم. این درد برای من خیلی سنگین است.
هوش مصنوعی: پروانه‌ای که به زیبایی بیگانه حسادت می‌ورزد، وقتی به کسی غیر از خود دست نمی‌رسد، خود را به دردسر می‌اندازد.
هوش مصنوعی: تا کی آسمان به خاطر مهر و محبت جهان را پرورش خواهد داد و آن ناخدای ترس به ظلم و ستم ادامه خواهد داد؟
هوش مصنوعی: سوالی بکن از آن پزشک بیوفا که چرا وقتی خسته‌ای، تو را نوازش نمی‌کند و تنها رنج می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نقاش طرح صورت آن را چسان کشد
آن دسترس کجاست که کس نقش جان کشد
خال و خطش کشد به یقین هر مصوری
اما کمان ابروی آن را چسان کشد
نتوان کشید گفت ملک بار عشق را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.