هر گرد بلایی که خدا خواسته باشد
چون بنگرم از کوی تو برخاسته باشد
مجلس بتو نازد که تو آرایش بزمی
هر جا که تو باشی بتو آراسته باشد
یکروز اگر روی تو خورشید به بیند
روزی دگرش چهره چو مه کاسته باشد
با اطلس شاهی نتوانیم که رقصیم
ما را که کهن خرقه پیراسته باشد
اهلی نه بسعی است مراد از دل معشوق
باشد که مراد تو خدا خواسته باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و قدرت عشق و محبت اشاره دارد. شاعر به بیان این مطلب می‌پردازد که هر بلایی که خدا بخواهد، ممکن است از عشق و دلدادگی به محبوب نشأت بگیرد. او به زیبایی و جذابیت محبوب اشاره می‌کند و می‌گوید که هر جایی که محبوب باشد، زیبایی و جذابیت آنجا را فرا می‌گیرد. همچنین شاعر به ناپایداری زیبایی صورت اشاره دارد، به طوری که روزی ممکن است چهره محبوب مانند خورشید درخشان و روزی دیگر مانند مه کمرنگ باشد. در نهایت، شاعر به این نتیجه می‌رسد که عشق واقعی از سعی و تلاش نیست، بلکه نتیجه خواست خداوند است.
هوش مصنوعی: هر مصیبت یا دشواری که خدا بخواهد، وقتی به آن نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که از طرف تو و از جایی که تو هستی منشا گرفته است.
هوش مصنوعی: مجلس به زیبایی و جذابیت تو می‌بالد، چرا که هر جا که تو باشی، آن مکان به طرز خاصی زینت می‌یابد.
هوش مصنوعی: اگر روزی چهره‌ی تو همچون خورشید درخشان باشد، در روز دیگر ممکن است چهره‌ات مانند ماه کم‌نور شود.
هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم با لباس‌های مجلل و شاهانه به رقص درآییم، زیرا ما باید از لباس کهنه و ساده‌ای که به تن داریم، آراسته و زیبا باشیم.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که عشق واقعی به معشوق ممکن است با تلاش و کوشش ما به دست نیاید، بلکه ممکن است خواسته و اراده خداوند باشد که ما را به سمت محبوب هدایت کرده است. عشق به معشوق می‌تواند جلوه‌ای از فرمان و مشیت الهی باشد، و تلاش ما همیشه کافی نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.