شیوه خوبی لیلی همه کس چون داند؟
حالتی هست جز از حسن که مجنون داند
آنچه در جان خراب و دل پرخون من است
هم مگر جان خراب و دل پرخون داند
من بحسن از همه افزون مه خود را دانم
او مرا نیز بعشق از همه افزون داند
با شهیدان محبت دم عیسی چه کند
چاره کشته عشق آن لب میگون داند
جز غم دل سخن از اهلی شوریده مپرس
در همه عمر چه دانست که اکنون داند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهٔ عشق و حال روحی عاشق است. شاعر در آن بیان می‌کند که فقط مجنون است که می‌تواند عمق احساساتش را درک کند، و دیگران از حال او بی‌خبرند. او از حُسن محبوبش سخن می‌گوید و بر این باور است که این عشق او را از سایر عشق‌ها متمایز می‌کند. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند درد دل او را بفهمد و تنها خود اوست که می‌داند چه بر او می‌گذرد.
هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌داند که شیوه‌های نیکوی لیلی چگونه است. حالتی وجود دارد که تنها مجنون به خاطر زیبایی‌هایش آن را درک می‌کند.
هوش مصنوعی: آنچه در درون من است، تنها خودم می‌توانم آن را احساس کنم؛ زیرا دیگران نمی‌توانند درد و رنج‌های عمیق من را درک کنند.
هوش مصنوعی: من زیبایی خود را از همه بیشتر می‌دانم و او هم مرا از همه بیشتر در عشق می‌شناسد.
هوش مصنوعی: محبت شهیدان و حالت دم عیسی نشان می‌دهد که چطور عشق می‌تواند جان‌فزا و رهایی‌بخش باشد. در اینجا به معنای خاصی از عشق اشاره می‌شود که تنها کسی که درک کرده، می‌تواند از آن لذت ببرد. این شعر به بیان قدرت عشق و معنای آن در زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: غیر از غم دل، دربارهٔ درد و رنج‌هایی که اهلی شوریده تجربه کرده نپرس، زیرا در تمام عمرش هیچ چیز خاصی نیاموخته که حالا بخواهد بداند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.