از صحبت ما درد کشان بازنخیزد
صد شیشه دل بشکند آواز نخیزد
بگذار که دل برکند از مهر تو عاشق
کاین مهر گیا گر بکنی باز نخیزد
در گلشن فردوس اگر سرو نشانند
خوشتر ز تو ای سرو سرافراز نخیزد
نردی است نظر بازی ما کز سر آن نرد
تا جان ندهد عاشق جان باز نخیزد
پروانه دل گر نبود میل هلاکش
پیش رخت ای شمع بپرواز نخیزد
زان خانه خراب است چنین اهلی بیدل
کز کوی تو ای خانه برانداز نخیزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عاشقانه و درد و رنجی می‌پردازد که از جدایی و بی‌مهر شدن معشوق ناشی می‌شود. شاعر می‌گوید که اگر درد عاطفی ما را نرساند و تأثیری نگذارد، هیچ چیز نمی‌تواند جگر ما را جریحه‌دار کند. حتی عشق به معشوق نیز نمی‌تواند به آسانی فراموش شود. او همچنین تأکید می‌کند که زیباترین گل‌ها و درختان نیز در مقایسه با محبوب او هیچ ارزش و زیبایی ندارند. در نهایت، شاعر به سرنوشت خود اشاره می‌کند و می‌گوید که با دوری از معشوق، خانه دل او ویران است و نمی‌تواند بدون او آرامش یابد.
هوش مصنوعی: اگر ما در مورد درد و رنج خود صحبت کنیم، هیچ یک از آنها بهبود نخواهد یافت و صدای دل شکسته‌مان نیز به گوش کسی نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: اجازه بده دل از عشق تو جدا شود، زیرا اگرچه عشق مثل گیاهی است که اگر یک بار از زمین کنده شود، دیگر رشد نمی‌کند.
هوش مصنوعی: اگر در باغ بهشت، سرو زیبا و خوش‌نما بکارند، باز هم تو ای سرو سرزنده و افتخارآفرین، خوش‌نما‌تر و دل‌انگیزتر از آنی.
هوش مصنوعی: عشق ما مانند یک بازی است که تا زمانی که جان عاشق به پایان نرسد، او از این بازی دست نخواهد کشید.
هوش مصنوعی: اگر پروانه‌ای در دل نداشته باشد، هیچگاه برای رسیدن به تو، ای شمع، به سوی هلاکت پرواز نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: از آنجا که خانه خراب شده است، دل بیدل از این وضعیت رنج می‌برد و به یاد توست؛ او نمی‌تواند از محلی که تو در آن هستی دور شود و از آنجا حرکت کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.