خاری که راه در دل از آن جور پیشه کرد
از بسکه ماند در دلم آن خار ریشه کرد
سنگین دلی است صورت شیرین که کوهکن
بوسی تراش ازو نتواند به تیشه کرد
مردم پری به شیشه، گر از ساحری کنند
چشم خوش تو مردم ساحر بشیشه کرد
هرکس که مست آهوی چشم تو گشته است
مشنو که پنجه با سگ او شیر بیشه کرد
ورد فرشته بود چو اهلی طریق من
تعلیم غمزه تو مرا سحر پیشه کرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات عمیق خود نسبت به عشق و زیبایی می‌پردازد. او با استفاده از تصاویری از درد و رنج ناشی از عشق، مانند خاری که در دل ریشه دوانده، به توصیف عواطف خود می‌پردازد. همچنین، زیبایی محبوبش را با توصیفاتی مانند "صورت شیرین" و "چشم خوش" ستایش می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه عشق او را به حالت مستی و شگفتی درآورده است. در نهایت، شاعر به سحر و جادوی عشق اشاره می‌کند که زندگی‌اش را تحت تأثیر قرار داده و او را به دنیای جدیدی از احساسات منتقل کرده است.
هوش مصنوعی: خار که به خاطر رفتار ناشایست در دلم جا گرفت، به قدری در آن جا ماند که ریشه‌اش در دل من نفوذ کرد.
هوش مصنوعی: دل سنگین و غمگین، هر چند که ظاهری زیبا و دلپذیر دارد، اما کسی که با سختی و تلاش می‌خواهد آن را تغییر دهد، نمی‌تواند با ابزاری ساده به این هدف برسد.
هوش مصنوعی: اگر مردم زیبا را به شیشه بدل کنند، دلالت بر این دارد که تو نیز بر دل‌ها تاثیر می‌گذاری و به نوعی جادوگری که دل‌ها را می‌ربایی.
هوش مصنوعی: هر کسی که در عشق چشمان تو غرق شده است، به او گوش نده که او با یک موجود ضعیف مثل سگ در جنگلی خطرناک دست و پنجه نرم کرده است.
هوش مصنوعی: جمله به این معنی است که فرشته‌ای با نیکی و لطافت به من کمک کرده و راه یادگیری را به من نشان داده و در واقع، زیبایی‌های محبت تو سبب شده که مرا به معنای خاصی از سحر و جادو آشنا کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.