در دلم از تو گره به که گشاد از دگران
نامرادی ز تو خوشتر که مراد از دگران
گر بطالع ز حریفان تو یکذره کمیم
شکر ایزد که به مهریم ز یاد از دگران
خوبرویان همه در جلوه حسن اند ولی
کی شود عاشق غمگین تو شاد از دگران
تو مرا میکشی از جور فلک چون نالم
نتوان زد بجفاهای تو داد از دگران
از تو گر سر کشد ایچشمه حیوان اهلی
تشنه لب میرد و سیراب مباد از دگران
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در مورد عشق و وابستگی عمیق به محبوب سخن می‌گوید. شاعر می‌گوید که هرچند ممکن است مشکلاتی از طرف دیگران باشد، اما هیچ چیزی به اندازه عشق به تو برایش ارزشمند نیست. او به زیبایی و جذابیت محبوب اشاره می‌کند و تأکید دارد که هیچ یک از زیبارویان دیگر نمی‌توانند جایگزین او شوند. شاعر در نهایت ابراز می‌کند که حتی اگر دنیای بیرون سخت و تیره باشد، عشق به محبوبش بهترین و شیرین‌ترین احساس‌اش است.
هوش مصنوعی: در دل من گره‌ای از عشق تو وجود دارد که هیچ کس جز تو نمی‌تواند آن را باز کند. نامردی و بدی از دیگران بهتر است، زیرا خواسته‌هایم از آنها به هیچ وجه برایم ارزش ندارد.
هوش مصنوعی: اگر در مقایسه با دوستانت از نظر شایستگی کمی کم‌تر باشیم، فرقی نمی‌کند، زیرا خدا را شکر که محبت و دوستی تو را فراموش نکرده‌ایم.
هوش مصنوعی: زیبارویان همه در زیبایی خود درخشند، اما چه زمانی می‌شود که عاشق غمناک تو از دیگران شاد شود؟
هوش مصنوعی: تو با بی‌رحمی خود مرا به درد و رنج می‌اندازی، به گونه‌ای که وقتی فریاد می‌زنم، نمی‌توانم از بدی‌های تو شکایت کنم و فقط از دیگران گله می‌کنم.
هوش مصنوعی: اگر تو به من توجّه نکنی، مانند حیوانی که از تشنگی در حال مرگ است، دیگران نمی‌توانند مرا سیراب کنند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.