پیرم چو چنگ با قد پرخم شکسته ام
از ناله ظاهر است که محکم شکسته ام
دیوانه ام ز عشق و هلاک خود
اسباب زندگی همه درهم شکسته ام
آنم که همچو غنچه ببوی نسیم می
صد شیشه صلاح بیکدم شکسته ام
عشقم سبوی عمر شکست و سفال من
باقیست تا نگه کنی آنهم شکسته ام
اهلی بآه و ناله شکستم دل حزین
شرمنده ام که آینه جم شکسته ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر، توسط شاعر به بیان احساسات عمیق عاشقانه و ناتوانی در رسیدن به معشوق پرداخته است. شاعر از درد جدایی و شوق دیدار معشوق می‌نالد و می‌گوید که نمی‌تواند به او نزدیک شود یا زیبایی‌هایش را ببیند. با بیان مثال‌هایی از عشق و فراق، از معشوق می‌خواهد که نگاهی به او کند و او را یاری دهد، چرا که هیچ راهی برای وصل وجود ندارد و او مانند پروانه‌ای است که در عشق سوخته است. در نهایت، شاعر در ناامیدی از جدایی و دوری، تسلیم عشق می‌شود و نمی‌تواند در برابر جذابیت معشوق مقاومت کند.
هوش مصنوعی: من مانند چنگی پیر و زخمی هستم که ناله و فریادم نشان می‌دهد هرچند ظاهراً محکم به نظر می‌رسم، اما در درونم شکسته‌ام.
هوش مصنوعی: من به خاطر عشق دیوانه‌ام و برای خودم زندگی‌ام را نابود کرده‌ام. همه چیز را که موجب ادامه‌ی حیاتم بود، خراب کرده‌ام.
هوش مصنوعی: من کسی هستم که مانند غنچه، با نسیم، عطر خاصی دارم و با یک نفس، صد شیشه‌ی جدایی را شکسته‌ام.
هوش مصنوعی: عشق من باعث شد که عمرم از بین برود، اما همچنان چیزی از من باقی مانده که اگر بخواهی، آن هم شکسته است.
هوش مصنوعی: به خاطر ناله‌ها و دردهای درونم، دل غمگینی دارم و از اینکه زیبایی و درخشندگی آینه زندگی را خراب کرده‌ام، شرمنده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.