نشاندند شاه سنندج به تخت
که او جفت بودی به آرزمیدخت
بنالید از تنگی تاج خرد
همانا سرش را بیاورد درد
بزرگانش از گاه برداشتند
که این را به فال بد انگاشتند
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
نشاندند شاه سنندج به تخت
که او جفت بودی به آرزمیدخت
بنالید از تنگی تاج خرد
همانا سرش را بیاورد درد
بزرگانش از گاه برداشتند
که این را به فال بد انگاشتند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاه سنندج را به تخت می‌نشینند که همسرش آرزمیدخت است. او از فشار تاجی که بر سر دارد، ناله می‌کند و دچار درد می‌شود. بزرگان او از جای خود برمی‌خیزند و این وضعیت را به فال بد تعبیر می‌کنند.
هوش مصنوعی: از آنجا که شاه سنندج به تخت نشسته است، به این دلیل که همسرش با او هم‌نوا و هم‌دل بوده است.
هوش مصنوعی: نیازمندی‌های شدید در زندگی، مانند فشارهایی که بر سر انسان وارد می‌شود، می‌تواند او را به درد و رنج بیندازد. اگر انسان از تنگناها و مشکلات خود بترسد و به فکر چاره‌جویی نباشد، این فشارها به مرور زمان به او آسیب خواهد زد.
هوش مصنوعی: بزرگان او از زمان گذشته برداشتند که به این موضوع بدبین شدند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.