آمد نغز و هژیر و فرخ و فیروز
اضحی و عید غدیر و جمعه و نوروز
گشته برابر چهار عید مبارک
آمده از پی چهار طالع فیروز
چار نوید امید و مژده شادی
چار شب جان فزا و صبح دل افروز
بیشتر از پار شد غنیمت امسال
خوبتر از دی رسید نعمت امروز
ساخته سنبل کمند طره ی پیچان
آخته نرگس خدنگ غمزه دلدوز
نیم شب آمد به باغ مرغ شب آویز
وقت سحر رفت در چمن، چمن افروز
برد عجوز ارچه سخت، سخت کمان بود
لیک سته شد ز جنگ دشمن کین توز
خست و به فتراک بست هر چه غم و سوگ
جست و به همراه برد آنچه غم و سوز
بدرقه ی وی بتا به روی بهاران
آتشی از آن شراب لعل برافروز
دانه خال سیاه کنج لبت را
جای سپند اندران شراره فرو سوز
شهد بقا با شراب عشق بیامیز
سر وفا از ادیب عقل بیاموز
افسر کبر و منی به گوشه ای انداز
وز در سلطان عشق توشه ای اندوز
بوالحسن آن شه که از عنایت و باسش
مهر جهانتاب زاد و برق جهان سوز
چرخ ازو چرخ گشت و خاک ازو خاک
شام بدو شام گشت و روز بدو روز
صبح دوم از شمایلش طرب افزا
عقل نخست از فضایلش خرد آموز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مناسبت چهار عید بزرگ، یعنی عید قربانی، عید غدیر، روز جمعه و عید نوروز، سروده شده است. شاعر از زیبایی‌ها و نعمت‌های این عیدها صحبت می‌کند و به خوشحالی و امیدی که این روزها به همراه دارند اشاره می‌کند. او به توصیف شکوفه‌ها و زیبایی‌های بهار می‌پردازد و از غم و اندوهی که در گذشته بوده، سخن می‌گوید که اکنون دور شده و شادی جای آن را گرفته است. در نهایت، شاعر به عشق و معرفت اشاره می‌کند و از مهر و محبت الهی سخن می‌گوید، تأکید بر این است که انسان باید عشق و وفا را در زندگی خود بگنجاند.
هوش مصنوعی: در این لحظه‌های خوش و شاد، زمان‌هایی مانند عید قربانی، عید غدیر، روز جمعه و عید نوروز فرامی‌رسند.
هوش مصنوعی: چهار عید خوش و مبارک فرارسیده که هر کدام با خود خوشبختی و شانس آورده‌اند.
هوش مصنوعی: چهار بشارت امید و خبر شادی، چهار شب زندگی‌بخش و صبح روشن‌کننده دل‌ها.
هوش مصنوعی: سال جاری بیشتر از پارسال غنیمت است و نعمت امروز بهتر از نعمت دیروز رسیده است.
هوش مصنوعی: سنبل با گیسوی پیچش و نرگس با نگاه نافذی که دل را می‌برد، به زیبایی توصیف شده‌اند. این دو در کنار هم، تصویری از عشق و جذابیت را به نمایش می‌گذارند که می‌تواند دل هر کسی را متوجه خود کند.
هوش مصنوعی: نیمه شب، مرغ شب در باغ حضور پیدا کرد و هنگامی که صبح شد، به چمن رفت و آن را پررنگ و خوشبو کرد.
هوش مصنوعی: برد با سختی و استقامت، حتی اگر مانند کمان باشد، اما در جنگ با دشمنان انتقام‌جو، به راحتی فرسوده و خسته می‌شود.
هوش مصنوعی: همه غم‌ها و اندوه‌ها را کنار گذاشت و در دل خود تنها چیزی را که احساس درد و سوگواری می‌کرد، همراه خود برد.
هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی وداعی دل‌انگیز را توصیف می‌کند. در اینجا به محبوب اشاره شده که در صبح بهاری با شوق و شگفتی دیده می‌شود. آتش و شور ناشی از نوشیدن شراب قرمز رنگ، حالتی گرم و جاندار به این وداع می‌بخشد و نشان‌دهنده احساسات عمیق و عشق عاشقانه است.
هوش مصنوعی: دانهٔ سیاه که بر لب توست، مانند دانهٔ اسپند است که در آتش قریحه می‌سوزد.
هوش مصنوعی: عسل جاودانگی را با نوشیدنی عشق ترکیب کن و از عاقلانه بودن وفاداری را از اهل دانش یاد بگیر.
هوش مصنوعی: تو خود را از غرور و خودخواهی کنار بگذار و در سایه عشق، برای آینده‌ات ذخیره‌ای گردآوری کن.
هوش مصنوعی: بوالحسن، آن پادشاهی است که به سبب بخشش و قدرتش نوری درخشان در جهان پدید آورده و تأثیری سوزان و ماندگار بر جا گذاشته است.
هوش مصنوعی: جهان به دور او می‌چرخد و از او به وجود آمده است؛ شب به خاطر او شب می‌شود و روز نیز به خاطر او روز می‌گردد.
هوش مصنوعی: صبح دوم با زیبایی‌هایش شادی‌بخش است و عقل نخست از ویژگی‌هایش به ما درس می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون سپرم نه میان بزم به نوروز
درمه بهمن بتاز و جان عدو سوز
باز تو بی رنج باش وجان تو خرم
بانی و با رود و با نبیذ فنا روز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.