|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، آذرباد مهر اسپنتمان از اهمیت پنج چیز خوشایند که مربوط به بعثت و نشر هستند، سخن می‌گوید. او بر اشتباه گفتن در مورد این مسائل تأکید می‌کند و از شرم یزدان و عظمت انسان‌ها یاد می‌کند. همچنین، به نگرانی از عذاب دوزخ و امید به قیامت اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: آذرباد از محبت اسپنتمان می‌گوید که هر کسی را به پنج شادی از بعثت و انتشار می‌رساند.
هوش مصنوعی: شرم خداوند و عظمت انسان‌ها، ترس از آتش جهنم و امید به زندگی دوباره در روز قیامت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
حق تعالی خلق را گوید بحشر
ارمغان کو از برای روز نشر
گر بلیسم، توبه کردم نک ز شر
پیشت آوردم سجود ای بوالبشر
گفت پیغمبر چرا اندر بشر
شد امامت ختم بر اثناعشر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.