|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که شاعر خود را از اسارت و محدودیت‌ها رها می‌داند. او به صیاد و دام‌هایی که برایش درست شده اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که همچون یک مرغ در قفس نیست. شاعر همچنین به نور و روشنی درون خود اشاره دارد که او را می‌سوزاند، به طوری که او درخشان و آزاد است، همچون ماه در آسمان. او با استعاره‌هایی از نور و قدرت، حس پرواز و آزادی را به تصویر می‌کشد و دلش را با رقصی شاداب توصیف می‌کند.
هوش مصنوعی: من مرغی نیستم که صیاد بتواند به آسانی مرا گرفتار کند. من در پی آزادی و زندگی واقعی هستم و تحت تأثیر وعده‌های فریبنده قرار نمی‌گیرم.
هوش مصنوعی: من مانند نی هستم که به خاطر نوری که دارد، جانم را می‌سوزاند؛ مثل ماهی که در شب چهاردهم، در روشنی و زیبایی خود می‌درخشد.
هوش مصنوعی: من در اوج قدرت و درخشش مثل خورشید بودم، ولی حالا مانند یک ذره، دل من به رقص آمده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.