تا رخ شمس السعاده تافت در ایوان

سر زد ایوان ز راه فخر به کیوان

بود شب جمعه و چهارم شعبان

کاین مه تابان گشود چهره در ایوان

چارده ماهی بسال چارده آمد

خرم و سرسبز همچو سرو به بستان

ماشاء الله تبارک الله بنگر

سرو سهی قد برخ چو لاله نعمان

دختری اندر حجاب صفوت و عصمت

اختری از ماهتاب برده گروگان

خواست امیری زبحر طبع بتاریخ

رشته کشد گوهری چو لؤلؤ و مرجان

طبعش غواصیی نمود و پس آنگاه

سر بدر آورد کای ادیب سخندان

آنچه ز مه رفته رفته گیر و رقم زن

مولد شمس السعاده چارم شعبان