گنجور

 
ادیب الممالک

ای مفخر دودمان تیمور

ای سوره فضل و آیت نور

این بنده از آن درخت سرسبز

در صبح سپید و شام دیجور

اندر پی اقتباس نورم

همچون موسی ز نخله طور

اخلاص مرا بحضرت خود

دانی که عیان بود نه مستور

مهر تو درون سینه من

بنهفته چو می درون انگور

ای قطب رجای آدمیت

ای مرکز احتیاج جمهور

 
sunny dark_mode