چینیان باک مدارید و دل آسوده شوید
هم به پیروزیتان باد و اقبال نوید
چین بسی لشکری بری و بحری دارد
که بدیشان بتوان داشت دو صد گونه امید
سپه خشکی و دریائی ما هر شب و روز
افکند لرزه باندام همه زرد و سپید
لیک افسوس که این سرو خرامان در باغ
تنش از جنبش این باد بلرزد چون بید
دیرگاهی است که بر کشته ما میتابد
هر سحرگه که ز خاور بدرخشد خورشید
روزگاریست که در ماتم ما مینالد
هر شبانگه که زند زخمه به بربط ناهید
تا که باشد بکف روس ولادیوستک
آنکه دروازه چین است و بشرق است کلید
کره را گوی به دریا فکند رخت شکیب
ژاپنی توپ چو تندر برخروشد جاوید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به پیروزی و شجاعت چینیان اشاره میکند و از قدرت لشکرهای آنها در خشکی و دریا سخن میگوید. او از احساس ناامیدی و ضعف در برابر این قدرتها سخن میگوید و به این نکته اشاره میکند که با وجود قدرت چینیان، ایران دچار ناراحتی و ماتم است. شاعر همچنین به انتظار برای یک روزنو و تغییرات مثبت در آینده اشاره کرده و از خشونت و درگیریهای موجود گلایه میکند. شعر به نوعی بیانگر یأس و نگرانی از شرایط موجود و امیدواری به فردایی بهتر است.
هوش مصنوعی: چینیان نگران نباشید و با خیالی راحت زندگی کنید. برای پیروزیهایتان آرزوی موفقیت و خوش شانسی میکنم.
هوش مصنوعی: چین دارای ارتش و نیروی دریایی بسیار قوی است که میتوان به آنها امیدهای زیادی داشت.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف حال و روز جنگ و شرایط سخت میپردازد. او میگوید که سرزمینی که در آن زندگی میکنند، چه در خشکی و چه در دریا، هر روز و شب دچار تلاطم و آشفتگی است. این تلاطم به روح و جسم مردم تأثیر میگذارد و باعث میشود آنها احساس لرزش و نگرانی کنند. این احساس اضطراب و ترس در چهره مردم به وضوح قابل مشاهده است، به طوری که رنگ چهرههایشان نشاندهنده استرس و رنجشان است.
هوش مصنوعی: اما متأسفانه این درخت زیبا و سرسبز در باغ، به خاطر وزش این باد، به لرزش میافتد و حالت ناپایداری به خود میگیرد.
هوش مصنوعی: مدت زیادی است که خورشید هر صبح هنگام که از سوی شرق طلوع میکند، بر روی جسم بیجان ما تابش میکند.
هوش مصنوعی: این روزها، هر شب که نوازنده نی زندگی را مینوازد، نشاندهندهی غم و اندوهی است که ما در دل داریم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که در دست روسها کلید دروازه چین باشد، آنها میتوانند بر خاور زمین تسلط داشته باشند.
هوش مصنوعی: کره به دریا غلتید و آرامش ژاپنی کنار توپ به مانند رعد و برق برمیخیزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این منم کز تو مرا حال بدین جای رسید
این تویی کز تو مرا روز چنین باید دید
من همانم که به من داشتی از گیتی چشم
چه فتاده ست که در من نتوانی نگرید
من همانم که مرا روی همی اشک شخود
[...]
ای شرابی به خمستان رو و بردار کلید
در او باز کن و رو به آن خم نبید
از سر و روی وی اندر فکن آن تاج تلید
تا ازو پیدا آید مه و خورشید پدید
دل مسکین مرا کژدم دوری بگزید
تا برفت آن صنم دلبر و دوری بگزید
طرب از من بگریزاند و خود از من بگریخت
طرب از من برمایند و خود از من برمید
گر نیابمش بسا درد که من خواهم یافت
[...]
داستان پسر هند مگر نشنیدی
که از او بر سر اولاد پیمبر چه رسید
پدر او لب و دندان پیمبر بشکست
مادر او جگر عم پیمبر بمکید
خود به ناحق حق داماد پیمبر بگرفت
[...]
ای امیر امرای سخن و شاه سخا
به سخن مثل عطارد به سخا چون خورشید
توئی استاد سخن هم توئی استاد سخا
حاتم طائی شاگرد تو زیبد جاوید
میر میران توئی و ما همه رسمی توایم
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.