گویند «دل آیینهٔ آیین عجب‌ست»
دوری رخ شاهدان خودبین عجب‌ست
در آینه روی شاهدان نیست عجب
خود شاهد و خود آینه‌اش این عجب‌ست
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گویند «دل آیینهٔ آیین عجب‌ست»
دوری رخ شاهدان خودبین عجب‌ست
در آینه روی شاهدان نیست عجب
خود شاهد و خود آینه‌اش این عجب‌ست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و پیچیدگی دل و نفس اشاره دارد. شاعر می‌گوید که دل مانند آیینه‌ای است که زیبایی‌های خود را نمی‌بیند و در دوری از معشوقانش حسرت می‌خورد. نکته اصلی این است که خود دل و آنچه که در آن است، همان شواهد و زیبایی‌ها هستند و این خودشناسی و آگاهی از زیبایی‌های درونی، جالب و شگفت‌انگیز است.
هوش مصنوعی: می‌گویند دل مانند آیینه‌ای است که در آن زیبایی‌های عجیبی را نشان می‌دهد، اما دوری از چهره‌های معشوقان خودبینی باعث می‌شود این زیبایی‌ها ناپدید شوند.
هوش مصنوعی: در آینه، تصویری از زیبایی‌ها وجود ندارد، این عجیب است که خود آن زیبایی، هم شاهد است و هم آینه‌ی خود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۴ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.