|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و درد فراق سخن میگوید و میگوید که در کوی معشوق، دامنش سوخته و دلش آتش گرفته است. او اشاره میکند که شب گذشته در کنار معشوق بوده اما معشوق او را به اشتباه دزد خوانده است. این ابیات حس ناسی و بیپناهی شاعر را در عشق به تصویر میکشند.
هوش مصنوعی: در مسیر تو، من با درد و اندوهی عمیق زندگی میکردم و احساساتم به شدت تحت تأثیر غم و آتش عاطفی قرار گرفته بود. ناراحتیام چنان شدید بود که انگار تمام زندگیام و آنچه را که داشتم به آتش کشیده شده است.
هوش مصنوعی: بله عزیزم، دیشب بر بام تو بودم، تو گفتی که دزد است، اما من دزد نبودم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
عمری به غلط سوخته خرمن بودم
در دوستی ات به کام دشمن بودم
چون چشم من از خاک درت روشن شد
دیدم به یقین حجاب من من بودم
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.