گنجور

 
ابوسعید ابوالخیر

شیرین دهنی که از لبش جان میریخت

کفرش ز سرِ زلفِ پریشان میریخت

گر شیخ به کفرِ زلفِ او ره می‌برد

خاکِ رهِ او بر سرِ ایمان می‌ریخت

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode