|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیباییهای یار اشاره میکند که قد بلندی دارد و زلفش نیز به خواب رفته است. از طرفی دیگر، به نرگس زیبا و بیخمار (نشسته بدون مستی) اشاره میکند. همچنین، از ترسایی یاد میکند که در کلیسای غیرمسلمانان (گبر) دیده میشود و ناقوس به دست دارد. تصویری از زیبایی و ویژگیهای منحصر به فرد این شخصیتها به نمایش گذاشته شده است.
هوش مصنوعی: از قامت بلند محبوب و موهای کوتاهش و از نرگس بیخمارش که در مستی به سر میبرد، میتوان به زیبایی او پی برد.
هوش مصنوعی: تو کلیسای گبرها را میبینی که ترسایی در آنجا با صدای ناقوس در دستی و در دستی دیگر دستش را گرفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از جور قد بلند و موی پستش
وز کافری نرگس ِ بی میْ مستش
گریان به کلیسیا شوم بنشینم
ناقوس به یک دست و به دستی دستش
در رهگذری فتاده دیدم مستش
در پاش فتادم و گرفتم دستش
امروزش از آن هیچ نمی آید یاد
یعنی خبرم نیست، ولیکن هستش
آنکس که نظر کند به چشم مستش
از رشک دعای بد کنم پیوستش
وانکس که به انگشت نماید رخ او
گر دسترسم بود ببرم دستش
از قد بلند یار و زلف پستش
وز کافری دو چشم بی می مستش
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.