|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیان می‌کند که دشمنان وقتی به ما نگاه می‌کنند، عیب‌های ما را بزرگ‌تر و بیشتر از آنچه که هستند، می‌بینند. در واقع، ما مانند آینه‌ای هستیم که هر کسی هنگامی که به ما نگاه می‌کند، نیکی‌ها و بدی‌های خود را در ما می‌بیند. به عبارت دیگر، آنچه را که در دیگران می‌بینیم، بیشتر از خودمان نشأت می‌گیرد.
هوش مصنوعی: وقتی دشمن به ما نگاه می‌کند، فقط عیب‌های ما را نمی‌بیند؛ بلکه هر نقصی را بزرگ‌تر از آنچه هست تصور می‌کند.
هوش مصنوعی: ما مانند آینه‌ایم؛ هر کسی که به ما نگاه کند، هر خوبی یا بدی که ببیند، در واقع آن را در خود می‌بیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
کامل ز یکی هنر ده و صد بیند
ناقص همه جا معایب خود بیند
خلق آینهٔ چشم و دل یکدگرند
در آینه نیک نیک و بد بد بیند
کامل زیکی هنر ده و صد بیند
ناقص همه جا معایب خود بیند
خلق آینهٔ چشم و دل همدگرند
در آینه نیک نیک و بد بد بیند
ما را چه از آن که هر کسی بد بیند؟
یک عیب که در ما بود او صد بیند؟
ما آینه ایم، هر که در ما بیند؟
هر نیک و بدی که بیند از خود بیند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.