پیر طریقت گوید: آه از روز اول اگر آنروز عنایت باشد طاعت سبب مثوبت است و معصیت باعث مغفرت و اگر آن روز عنایت نباشد طاعت سبب ندامت و معصیت باعث شقاوت است، شکر که شیرین آمد نه بخویشتن آمد و حنظل که تلخ آمد نه بخود آمد کار نه بآنست که از یک کسی کسل آید و از کس دیگر عمل کار آن دارد که در ازل شایسته کار آید خدایا اگر در کمین راز تو بما عنایت نیست سرانجام قصه ما جز حسرت وندامت نه؟

ای حجت را یاد و انس را یادگار خود حاضری ما را جستن چه بکار الهی هر کس را امیدی و امید رهی دیدار رهی را بی دیدار نه به مزد نیاز است نه با بهشت کار