ای عزیز چون همیشه ترا مرگ در کمین است و مقام تو زیر زمین است و بازگشت تو بسوی رب العالمین تا چند غم دنیا بر دل و از عاقبت غافل بروز خنده و بشب خواب دل در غفلت و تن در جمع اسباب اندرون گور همه حسرتست و بیرون او همه عبرت در مقام حسرت وعبرت چه جای عشرت است
دلا در کار حق میکن نظرها
که در راه تو می بینم خطرها
گشا از خواب غفلت چشم تا من
که در گوش تو بر گویم خبرها
نگر در خلق گورستان فکنده
ز یک تیر فناجمله سپرها
بسا شاهان مهرویند در خاک
کز ایشان در جهان مانده اثرها
معاصی زهر قهر است و نموده
به کام نفس تو همچون شکرها
گذرگاهیست این دنیای فانی
نپاید مرد عاقل در گذرها
چو در پیش است مرگ ای پیر انصار
تماشای جهانست در سفرها
پس نشان خردمندی آنست که دل از دنیا برداری و اسباب غفلت را بگذاری پیش از رحلت از دنیا حاصل کنی زاد راه عقبی
اگر در ظلمتی اینک سراجت
حساب امروز کن فردا چه حاجت
هم اکنون حکم کل من علیها
ستاند از تو این تاج و دواجت
به کنج تخته تابوت خسبی
بخواری گر بود تختی ز عاجت
کنون از حق فراغت می نمائی
بگور آئی بدانی احتیاجت
ترا پرهیز باید چند گاهی
که فاسد گشته از عصیان مزاجت
ز رنج دق فسق ای پیر انصار
مگر فضل خدا سازد علاجت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن به مفهوم مرگ و ناپایداری دنیای فانی می‌پردازد. شاعر به خواننده یادآوری می‌کند که مرگ همیشه در کمین است و زندگی دنیا به‌زودی به پایان می‌رسد. او از خواننده می‌خواهد که از غفلت بیدار شود و به کارهای خود در این دنیا توجه کند، زیرا همه چیز گذراست و هیچ چیز به جز اعمال نیک، در آخرت برای انسان باقی نمی‌ماند. از جمله نکات مهمی که در این متن مطرح شده، این است که عاقل کسی است که دل از دنیا برمی‌دارد و خود را برای سفر آخرت آماده می‌کند. همچنین، او به آثار گناه و معاصی اشاره کرده و بر لزوم پرهیز از آنها تأکید می‌کند. در نهایت، شاعر به امید فضل خداوند برای درمان مشکلات دنيوية انسان تأکید دارد.
هوش مصنوعی: ای عزیز، هرچه هستی، مرگ مدام در انتظار توست و مقام واقعی‌ات در زیر زمین است. بازگشت تو به سوی خداوندی که جهان را خلق کرده است، نزدیک است. پس چرا هنوز برای غم‌های دنیوی بر دل خود بار می‌کنی و از عاقبت خود غافلی؟ خنده و شادی ظاهری را رها کن و بیدار باش. در حال حاضر، در میان دنیا و وسایل آن، تو به خواب غفلت و آرزوهای بی‌فایده‌ات دچار شده‌ای. درون گور، همه چیز حسرت است و آنچه بیرون از آن است، عبرت. در چنین حالتی، چه جایی برای شادی و لذت وجود دارد؟
هوش مصنوعی: ای دل، در کار حق دقت کن و خوب نگاه کن، زیرا در راهی که تو می‌روی، خطرها و چالش‌های زیادی وجود دارد.
هوش مصنوعی: چشمانت را از خواب غفلت باز کن تا من خبرهایی را که در گوش تو بگویم، بشنوی.
هوش مصنوعی: بنگر که در خلق، گورستانی از مرگ و فنا وجود دارد و همه سپرها در برابر این حقیقت بی‌فایده‌اند.
هوش مصنوعی: بسیاری از شاهان زیبا در خاک مدفونند که از آنها در دنیا آثار و نشانه‌هایی باقی مانده است.
هوش مصنوعی: گناهان مثل زهر چشیده می‌شوند و برعکس، به نظر می‌رسند که برای نفس ما شیرین هستند.
هوش مصنوعی: این دنیا یک مسیر عبوری است و هیچ چیز در آن پایدار نیست. فرد خردمند در این مسیرهای گذرا به خوبی می‌فهمد.
هوش مصنوعی: وقتی که مرگ در پیش روست، ای پیر یار، دیدن این دنیا فقط یک تماشا در سفرهاست.
هوش مصنوعی: خردمندی این است که دل خود را از دنیا جدا کنی و وسایل غفلت را کنار بگذاری، تا پیش از اینکه از دنیا بروی، توشه‌ای برای آخرت جمع‌آوری کنی.
هوش مصنوعی: اگر در شرایط سخت و تاریکی قرار داری، روشنایی و راهنمایی‌ات را در حال حاضر بسنج و ببین که امروز چقدر مهم است. فردا شاید نیازی به آن نداشته باشی.
هوش مصنوعی: در حال حاضر، تمام بهره‌ها و دارایی‌های تو به حکم کلی به من تعلق می‌گیرد، از جمله این تاج و زیورهای تو.
هوش مصنوعی: اگر در گوشه‌ی تابوت بخوابی، چه فایده‌ای دارد اگر تختخوابت از عاج باشد؟
هوش مصنوعی: اکنون از حق راحتی می‌جویی، اما وقتی به خاک روی، خواهی فهمید که به چه چیزهایی نیاز داشتی.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات باید از تو دوری کرد، زیرا نافرمانی تو باعث شده که طبیعتت به هم بریزد.
هوش مصنوعی: ای پیر انصار، باوجود رنج و عذاب ناشی از گناه، تنها لطف و فضل خداست که می‌تواند برای تو درمانی فراهم آورد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.