جامی » دیوان اشعار » واسطة العقد » رباعیات » شمارهٔ ۵۰ پیری دیدم ز نقش هستی ساده قفل همه مشکلات را بگشاده گفتم که اراده چیست ای آزاده فرمود که ترک ما علیه العاده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با دیدن پیری که به سادگی به زندگی نگاه می‌کند، متوجه می‌شود که او کلید حل مشکلات را در اختیار دارد. شاعر از پیر می‌پرسد که اراده چیست، و پیر پاسخ می‌دهد که ترک وابستگی‌ها و عادت‌ها، راهی برای آزاد شدن و یافتن اراده است.
هوش مصنوعی: من انسان مسنی را دیدم که به سادگی و زیبایی وجودش، کلید حل همه مسایل و مشکلات را در دست دارد.
هوش مصنوعی: گفتم اراده چیست ای آزادگان، او فرمود که ترک ما در خلاف عادت است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
که رنگم و، باده، لعل چون بیجاده
میلم همه زان بود به سوی باده
خواهم که بود قدح چو جانش زمی است
لب بر لب من نهاده و جان داده
هستم ز علایق جهان آزاده
دارم همه اسباب طرب آماده
اشعار ندیم و کسب دانش معشوق
دفتر دف و کلک نی سیاهی باده
ای از غم دهر همچو سرو آزاده
کم چون تو پسر مادر گیتی زاده
در دست بتان ز بهر پای اندازت
نرگس صفتست شش قماش آماده
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.