هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر حالتی از سرگشتگی و عدم شناخت خود را بیان میکند. او نمیداند که آیا در حال نوشیدن شراب است یا خود شراب است. همچنین میگوید که در درونش، چیزی گرانبها وجود دارد اما نتوانسته به خوبی آن را بشناسد. هنگامی که به دل خود نگاه میکند، احساس میکند که وجودش دچار تغییری شده و خود را متفاوت از گذشته مییابد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این اشعار، شاعر حالتی از سرگشتگی و عدم شناخت خود را بیان میکند. او نمیداند که آیا در حال نوشیدن شراب است یا خود شراب است. همچنین میگوید که در درونش، چیزی گرانبها وجود دارد اما نتوانسته به خوبی آن را بشناسد. هنگامی که به دل خود نگاه میکند، احساس میکند که وجودش دچار تغییری شده و خود را متفاوت از گذشته مییابد.
هوش مصنوعی: نمیدانم آیا من باده هستم یا ساغر، آیا در دامن من گوهر است یا خود من یک گوهر هستم.
هوش مصنوعی: وقتی که به دل خود نگاه میکنم، احساس میکنم که وجودم کاملاً دگرگون شده است و به نوعی دیگر شدهام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
گر از اوباش راه ایمان برم من
توانم گفت کز سگ بهترم من
به مهر دوست یعنی در خورم من
گر او خورشید شد نیلوفرم من
نمی دانی که دیو ده سرم من
ز نُه گردون به شوکت بر ترم من
فلانی پا بود یعنی سرم من
ازو پیدا و پنهان بهترم من
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.