گدای حضرت اوباش و پادشاهی کن

مکن مخالفت او و هر چه خواهی کن

گدای وصله خیاط باش و شاهی کن

بعاریت مستان رخت و هر چه خواهی کن

نوشته برزه مفتون معقلی خطیست

بجیب دلق که در این لباس شاهی کن

برین نهالی اطلس ببالش زرمهر

که گفت تکیه ده و خواب صبحگاهی کن

بدست صوفی صوف از محرمات همه

که منهیند برو توبه از مناهی کن

طمع بروی سفیدی کی و چشم آویز

چوروی بند شود جامه در سیاهی کن

گرت بود سرو پایی چنانچه دلخواه است

بپوش و سلطنت از ماه تا بماهی کن

که گفت مدحت والا بران مکن قاری

حدیث اطلس گلگون و حبرکاهی کن