هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج شاعر است. او از اشک و آهات خود می‌گوید که هر شب بر دلش فشار می‌آورد و نمی‌تواند با آن کنار بیاید. تصویرهایی از غم و ناامیدی در آن وجود دارد و نشان می‌دهد که حتی اگر در شرایط دشواری قرار بگیرد، باز هم نمی‌تواند به آرامش دست یابد. شاعر احساس می‌کند که سختی‌هایش به حدی است که حتی مرگ هم نمی‌تواند او را از این درد رها کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج شاعر است. او از اشک و آهات خود می‌گوید که هر شب بر دلش فشار می‌آورد و نمی‌تواند با آن کنار بیاید. تصویرهایی از غم و ناامیدی در آن وجود دارد و نشان می‌دهد که حتی اگر در شرایط دشواری قرار بگیرد، باز هم نمی‌تواند به آرامش دست یابد. شاعر احساس می‌کند که سختی‌هایش به حدی است که حتی مرگ هم نمی‌تواند او را از این درد رها کند.
هوش مصنوعی: در شب، اشک‌های من نمی‌افتد و آه من به دیوار بلند نرسید.
هوش مصنوعی: اگر هم‌اکنون نیزه‌ای به سمت ما پرتاب کنی، سر از حلق بیرون می‌زند و به مردم نمی‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دست تو بشاهدان عالم نرسد
ورهم برسد زور وزرت هم نرسد
قانع بیکی اگر شوی جمله تر است
ور جمله طلب کنی بجز غم نرسد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.