|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به توصیف شخصیت بزرگ و والای کسی میپردازد که به عنوان یک منبع نور و قدرت در جهان شناخته میشود. او با اشاره به بلندی مقام و جایگاه این فرد، به نقش حیاتی او در حفاظت و راهنمایی جهان اشاره میکند. همچنین، به تشبیه این فرد به قطب شمال میپردازد که ستارگان نیکوگرد او را دور میزنند و از نورش بهرهمند میشوند. به طور کلی، این شعر از عظمت و تاثیرگذاری شخصیت مذکور در عالم هستی سخن میگوید.
هوش مصنوعی: عجب، چتر خوشبختی تو به قدری بلند است که از همه جهات فراتر رفته است.
هوش مصنوعی: محل وجود تو پناهگاه جهانی است که دورن این فضا و کائنات وجود دارد.
هوش مصنوعی: افراد با نیکوکاری و خوشبینی به دور تو جمع میشوند مثل ستارههای خوشبختی که به دور قطب شمال میچرخند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چو آورد لشکر به پیش فرات
سپه را عدد بود بیش از نبات
به شهری که خوانی همی قسطنات
یکی دیر پا کرده پیش فرات
چو پایان پذیرد حد کاینات
نماند در اندیشه دیگر جهات
گشاید دری بر دل از واردات
فشاند سر دست بر کاینات
گزین کرد فی الجمله از کاینات
وجود محمد علیه الصلات
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.