ای واقف گردش ستاره
در گریه ی من فکن نظاره
یک ره به دل حزین گذر کن
در خانه ی طالعم نظر کن
این دل که ز عشق گشته بیتاب
چندین ورقست چون سطرلاب
بر هر ورقی به دست دیده
از زخم هزار خط کشیده
هر یک شده از قضای محتوم
در حلقه ی طاعت تو منظوم
خونم شده قطره قطره از بیم
در رگ چو رقوم سطر تقویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ستاره‌های آسمان درخواست می‌کند که بر حال او نظر افکنند و بر دل غمگینش سفر کنند. او به عشق و زخم‌هایی که از آن خورده، اشاره می‌کند و می‌گوید که این دل به شدت غمگین و بیتاب است. شاعر از تقدیر و قضا نیز سخن می‌گوید و احساساتش را به شکل قطره‌های خون که از ترس در رگ‌هایش جاری است، توصیف می‌کند. در کل، شعر به احساس عمیق درد و غم ناشی از عشق و تقدیر پرداخته است.
هوش مصنوعی: ای کسی که به جُست و خیز ستاره‌ها آگاهی، به اشک‌ها و غم‌های من نگاه کن.
هوش مصنوعی: برای یک بار به دل غمگینم فکر کن و به سرنوشت من نگاهی بیانداز.
هوش مصنوعی: این دل که به خاطر عشق بی‌قرار و آرام است، مانند چندین ورق کاغذ است که به هم ریخته و بی‌نظم شده‌اند.
هوش مصنوعی: هر ورق کاغذی که می‌بینم، نشان از زخم‌های زیادی دارد که بر آن ثبت شده است.
هوش مصنوعی: هر کس به خواست ناگزیر سرنوشت، در دایره‌ی فرمانبری تو قرار گرفته و به نوعی در زندگی‌اش نظم و ترتیب یافته است.
هوش مصنوعی: خون من به آرامی و به تدریج از ترس در رگ‌هایم جاری شده، مانند سطرهای تقویم که به آرامی نوشته می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.