جان، بی جمال جانان میل جنان ندارد
آن کس که این ندارد حقا که جان ندارد
در جواب او
هر گرسنه که این دم در سفره نان ندارد
حقا که می توان گفت او را که جان ندارد
با کله های بریان می کرد عذرخواهی
این کله های قندی اما زبان ندارد
رازی که جوش بوره دارد درون سینه
سنبوسه را بفرما کز ما نهان ندارد
گلها شکفته دیدم از زلبیا به بازار
کامروز هیچ خلقی در بوستان ندارد
دیوانه گشته خلقی در اشتیاق زناج
این سرو سایه پرور چون باغبان ندارد
می خواند دوش شعری گریان کباب از سوز
در پیش نان فروماند گویا روا ن ندارد
آرام جان مشتاق باشد برنج و حلوا
با نان خشک سازد صوفی چو آن ندارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس نیاز و عشق عمیق اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که زندگی بدون عشق و جمال محبوب، ارزش و معنایی ندارد. در ادامه، به قیاس‌های مختلفی پرداخته می‌شود؛ مثلاً کسی که گرسنه است اما نان ندارد، در واقع مانند کسی است که جان ندارد. همچنین، شاعر از آشفتگی و شور و شوق انسان‌ها در جستجوی محبت و زیبایی سخن می‌گوید و به این نکته اشاره می‌کند که این نیازها نه تنها روح را زنده می‌کند بلکه در غیاب آن، انسان‌ها دچار سردرگمی و پریشانی می‌شوند. در نهایت، او به ضعف و بی‌مقداری نان خشک در مقابل آرزوهای بزرگ انسانی نیز اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: کسی که زیبایی معشوق را درک نکند، دلش به زندگی و عشق رغبت ندارد. واقعاً او زندگی ندارد.
هوش مصنوعی: هر آدمی که در حال حاضر چیزی برای خوراک ندارد، واقعاً می‌توان گفت که او در حقیقت بی‌جان است.
هوش مصنوعی: با سرهای کبابی از ما عذرخواهی می‌کرد، این سرهای قندی اما نمی‌توانند صحبت کنند.
هوش مصنوعی: راز و رازی که در دل کسی وجود دارد، مانند سنبوسه‌ای است که درونش پر از مواد و طعمی لذیذ است. باید بدانید که این راز نمی‌تواند از ما پنهان بماند.
هوش مصنوعی: به باغی رفتم و گلی را دیدم که از زیبایی‌اش شکوفا و سرزنده بود، اما امروز هیچ کس در این باغ و بوستان حضور ندارد.
هوش مصنوعی: مردم به خاطر عشق و علاقه‌اش به این سرو زیبا و سایه‌اش دیوانه شده‌اند، اما باغبان، که باید از او مراقبت کند، حضور ندارد.
هوش مصنوعی: دیشب شعری را خواندم که در آن از درد کباب و نان صحبت می‌شد. به نظر می‌رسد این شعر احساساتی را توصیف می‌کند که نمی‌توانند به راحتی بیان شوند.
هوش مصنوعی: دل مشتاق آرامش می‌طلبد و اگر وجودش از نعمت‌های خوشمزه مانند برنج و حلوا فارغ باشد، همچنان صوفی‌وار می‌تواند با نان خشک خود بسازد و زندگی کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.