فردا علم نفاق طی خواهم کرد،

با موی سپید قصد می خواهم کرد،

پیمانهٔ عمر من به هفتاد رسید،

این دم نکنم نشاط، کی خواهم‌ کرد؟

گردون نِگَری ز قدّ‌ِ فرسودهٔ ماست،

جیحون اثری ز اشکِ پالودهٔ ماست،

دوزخ شَرَری ز رنجِ بیهودهٔ ماست.

فردوس دمی زِ وقتِ آسودهٔ ماست.

عمرت تا کی به خود‌پرستی گذرد

یا در پیِ نیستی و هستی گذرد

می خور که چُنین عمر که غم در پی اوست

آن بِهْ که به خواب یا به مستی گذرد

[...]