کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۴۲
آراسته کردند به پروین دو شب من
کاندر شب تاریک نکو تابد پروین
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۴۳
سزد که بگسلم از یار سیم دندان طمع
سزد که او نکند طمع ِ پیردندان کَرو
سزد که پروین بارد دو چشم من شب و روز
کنون کزین دو شب من شعاع برزد پَرو
غریب نایدَش از من غریو گر شب و روز
[...]
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۴۴
نان سیاه و خوردی بی چَربو
و آنگاه مَه به مَه بود این هر دو
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۴۵
بیمارم از نهیب عقب رنجه
درد ِ دلم گرفته و تبْ باده
بهتر شوم چو پیر به نام من
تعویذکی نویسد آزاده
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۴۷
که نعمهای او چو چرخ روان
همه خواب است و باد و بادفَره
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۴۹
دو گوش سخت کن و بیهده سخن مشنو
مباش رنجه که ایشان بسند گوش سرای
به خارپشت نگه کن که از درشتی موی
به پوست او نکند طمع پوستین پیرای
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۰
دلی را کز هوا جستن چو مرغ اندر هوا یابی
به حاصل مرغ وار او را بر آتش گَردنا یابی
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۱
ما را بدان لب تو نیاز است در جهان
طعنه مزن که با دو لب من چرا چَخی
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۲
خواجه ، تُتماج باید و سر بریان
سود ندارد مرا سَفَرجَل و چُکری
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۳
از گواز و تَش و انگشته و بهمان و فلان
تا تبرزین و دبوسی و رکاب و کمری
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۴
هر چه کردی نیک و بد فردا به پیشت آورند
بی شک ای مسکین اگر در دل نداری آوَری
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۵
نکنی طاعت و آنگه که کنی سست و ضعیف
راست گویی که مگر سُخره و شاکار کنی
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۶
آنکه نداند همی سرود ز یاسین
گیرَخ و گلدانش خسروانی بینی
کسایی » ابیات پراکنده از فرهنگهای لغت » شمارهٔ ۵۷
از عبیر و عنبر و از مشک و لاد و دار بوی
در سرا بستان خود اندر خزان می دار بوی