|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به تمثیل‌هایی درباره عشق و طمع می‌پردازد. او می‌گوید که طمع ورزیدن به زیبایی‌های معشوق، مانند دندان‌های نقره‌ای، امری طبیعی است. همچنین بیان می‌کند که اگر محبوب او شب و روز در دلش برجسته باشد، اشکال ندارد که او نیز به طور عمیق احساساتش را ابراز کند. در نهایت، شاعر به ناهمگونی خود با دیگران اشاره می‌کند و بیان می‌کند که ناله‌هایش، همچون صدای رعد و برق، ممکن است بیگانه به نظر برسند، اما به روشنی احساسات عمیق او را منتقل می‌کنند.
هوش مصنوعی: شایسته است که از دوست خود جدا شوم، چرا که دندان‌های نقره‌ایش (مال و ثروتش) در چشمان من طمع می‌آفریند. همچنین، شایسته است که او نیز به مال و ثروت من طمع نکند.
هوش مصنوعی: چشم‌های من مانند پروین (ستاره‌های زیبا) در طول شب و روز می‌تابند و این تابش به خاطر دو شب پر از غم و اندوه من است.
هوش مصنوعی: غریبی در من نیست که از صدای رعد و ناله‌های من ایجاد شود، حتی اگر شب و روز این صداها ادامه داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فرانسوا : شکایتم زشما نور چشم‌های دورو!
که مهر در دل ایشان نرفته است فرو!
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.