ازان چو لاله نجنبم ز جا درین گلشن

که رفته بخت سیاهم به خواب در دامن

نصیب چاک دلم نیست بخیه ای هرگز

به کشت ما نرسد آب چشمه ی سوزن

ز بس ملالف درین بوستان سری دارم

[...]

تا به کی باشم از پریشانی

چون نگه، پایمال حیرانی

چند چون زلف دلبران پیچد

نفسم در گلو ز پیچانی

کیستم من به تنگنای جهان

[...]

ما درین کهنه دیر دیر اساس

خشت ویرانه ایم و نقش پلاس

می زند روز و شب به خرمن ما

تیغ دهقان برای برق از داس

وای بر جان صید خسته ی ما

[...]