در نعمت و مال اگر زبر دستی نیست

شکر ایزد را که رای را پستی نیست

دلبسته آز نیست گر هستی نیست

زر مست کند چه باشد از مستی نیست

ای شب ز می تو مر مرا مستی نیست

بیخوابی من گزاف و سردستی نیست

خوابم چو ملک بر آسمان پریده‌ست

زیرا جسدم بسی درین پستی نیست

با لعل لبت شراب را مستی نیست

با قد تو سرو را به جز پستی نیست

ما را دهن تو نیست می پندارند

با آنکه به یک ذره در او هستی نیست

در پایه من سپهر را هستی نیست

در حوصله ام شراب را مستی نیست

با رتبه من چه صدر و چه صف نعال

آنجا که منم بلندی و پستی نیست

ای آنکه ز علم تو برون هستی نیست

محو از نظرات بلندی و پستی نیست

در ملک وجود از ازل تا به ابد

جز دست تو ایدست خدا دستی نیست