عاجز، باشد که دستِ قوَّت یابد

برخیزد و دستِ عاجزان برتابد

آن‌کس‌که توانگرت نمی‌گرداند

او مصلحتِ تو از تو بهتر داند

صیّاد نه هر بار شَگالی ببَرَد

افتد که یکی روز پلنگش بخورَد

غوّاص اگر اندیشه کند کامِ نهنگ

هرگز نکند دُرِّ گرانمایه به چنگ