صیت ملک و ذکر جم شنو

این صوت زئیر آمد آن طنین

عرض شه و جرم فلک نگر

این نفس نفیس آمد آن مهین

یک پنجه نیارد برون فلک

چون پنجه رادیش ز آستین

با همت او آشنا شود

پیش از حرکت قالب جنین

عزمش که بتابد به کف کند

ملکی و نباشد بدان ضنین

شعله ز حسامش در آب غرق

چون برق بایما دهد دفین

شاها ملکا از گمان تو

رخشنده بود گوهر یقین

در خلد با عزاز پرورد

تکبیر غزات تو حور عین

هر بحر نه بحری است چون ذلت

قیفال . . . از وتین

تا طعمه بازان شود تذرو

تا سکنه شیران بود عرین

باد اختر سلطان تو مضئی

باد آیت برهان تو مبین

با دولت تو ناصحت رفیق

با طالع تو مادحت قرین

بر درگه حق شأن تو بزرگ

در نصرت دین رأی تو رزین

ای مشک تو در چین و در شکن

آشوب ختا فتنه ختن

ای عود تو بر آفتاب دود

ای دود تو بر ماه پیرهن

زلفست بران روی همچو ماه

[...]

ای حلقهٔ زلف تو پر شکن

وی نرگس مست توصف شکن

از یک شکن طرهٔ دوتات

بر جان و دل من دو صد شکن

ای زلف تو سررشتهٔ بلا

[...]