پیغمبر آخرالزمان کرد

نوری که قدیم بود و بی‌حد

کاو بود نتیجه آخر کار

زو گشت اساس دین مشید

بر ملت تو است ذلت وهون

ای ظل تو بر زمانه ممتد

ابلیس شده است هادی ما

ما گشته به قید او مقید

در دهر بزرگ یادگاری

کردم ز برای خویش بنیاد

بنیاد بنای پایداری

بی‌یاری دست من شد ایجاد

خار و خس روزگار ناساز

سد کردن راه او نیارد

چون بانی خود ز فرط اعزاز

سر پیش کسی فرو نیارد

تا اختر نحس نامرادی

این پنبه زگوش خود برآرد

وز چشم فلک ز فرط شادی

اختر عوض سرشگ بارد