بند سر زلف تاب داده

گلزار بنفشه آب داده

دوش آمد زلف تاب داده

جان را ز دو لب شراب داده

صد تشنهٔ آتشین جگر را

از چشمهٔ خضر آب داده

زان روی که ماه سایهٔ اوست

[...]

از بس که لبت شراب داده

چشمت همه دل به خواب داده

ابروت کمان گوشه گشته

زلف تو کمند تاب داده

بر دل زده چشم تو ز مژگان

[...]