بر قامت تو شد راست دنیای کن فکانی

بر تارک تو زیبا است اکلیل من رآنی

از یکدمت نخستین جانبازی است برطین

چون زهرهٔ ریاحین از باده مهرگانی

هستی بر انبیا شه فرمانبرت که و مه

[...]

خوبان همه چو صورت تو دلنشین چو جانی

گر گوش حق شنو هست هم اینی و هم آنی

از شوق روی دلبر دارم دلی بر آذر

ای پرده دار آن در زان پرده کی نشانی

با دوست همنشینیم و ز هجر او دلم خون

[...]

دوشینه خود شنیدم یک نکته از دهانی

اما نمی‌توان گفت با هیچ نکته‌دانی

اسرار عشقم آخر افتاد بر زبانها

از بس که وصف او را گفتم به هر زبانی

هر شامگه به یادش خفتم به لاله‌زاری

[...]

داد از سپهر غدّار آه از جهان فانی

کان‌ حاسدیست‌ مکار وین دشمنیست‌ جانی

آن دزد مردم‌ آزار در زیّ اهل بازار

این گرک آدمی‌خوار در کسوت شبانی

هریک‌ چو مار قتال زیبا و خوش خط و خال

[...]

رویی چگونه رویی، چون ماه آسمانی

قدی چگونه قدی، چون سرو بوستانی

بر ماه آسمان نیست هرگز چنین لطافت

بر سرو بوستان نیست این ناز و دل ستانی

بستان چو سرو قدت هرگز به خود ندیده

[...]

ای اسم اعظم حق کز عالمی نهانی

در خاک و خون تپانی

وی شمع نور مطلق کز روی نی عیانی

چون ماه آسمانی

وی کعبۀ طریقت کز لطف و مهربانی

سر خیل کاروانی

رسم از تو شد بدوران آئین جانفشانی

در راه یار جانی

کافشانده در ره عشق هر گوهر گرانی

هر گنج شایگانی

شهباز اوج حشمت بی قدر دیدبانی

بی نام و بی نشانی

در لجۀ غم تو یا بحر بی کرانی

او غرقه و جهانی

وز گرگ زشت فرجام صد پاره آنچنانی

کاندر نظر نمانی

لیکن ز چشم بینا ای طور لن ترانی

در خاک و خون نهانی

از مرکب مخالف یک مشت استخوانی

در حیرتم چنانی

پیوسته در خم عشق یا نیزه آشیانی

یا کنج خاکدانی

یا در ته تنوری یا بر سر سنانی

گوئی که لامکانی

ای بوسه گاه خاتم با آن شکر فشانی

دمساز خیزرانی

کز آن لب و دهن دید خضر آب زندگانی

داود نغمه خوانی

دست بریده ناگاه چون مرگ ناگهانی

کرد آن چنانکه دانی