خندهٔ طوطی لب شِکَّر شکست

قهقههٔ پر دهن کبک بست

شرع ترا ساخته ریحان به دست

طبع‌پرستی مکن‌، او را پرست

کز قلم مو‌ی‌تراشی درست

بر سرم این آمد و این سر به توست

چشم هنر بین نه کسی را درست

جز خلل و عیب ندانند جست

این طرفم کرد سخن پای بست

جمله اطراف مرا زیردست

نیم تنی تا سر زانوش هست

از سر آن بر سر زانو نشست